#Katarzyna Bonda - Florystka - recenzja książki

527.

 Witajcie :)

Ufff, udało mi się w końcu skończyć to grube tomisko ;) Już nie pamiętam kiedy ostatni raz przeczytałam aż tyle stron w całości od początku do końca.
Ostatnio pisałam Wam o poradniku Pani Doroty, dla przypomnienia >klik<
Ona także jest gruba, ale tam wybierałam te przydane informacje albo czytałam rozdziały, które mnie interesują. Zresztą inaczej czyta się poradnik a inaczej powieść. Tutaj kryminał ;)
Wielką fanką kryminału nie jestem, tzn. nie dałabym chyba rady przeczytać 3 pod rząd, ale od czasu do czasu fajnie jest poczytać coś tajemniczego co zawiera w sobie zagadkę, którą dodatkowo nie jesteśmy w stanie rozwikłać przez wiele stron. 
Nie lubię takich banalnych, których zakończenia można się domyślić już po 100 stornach...
Do tej autorki zachęciła mnie mama. To ona najpierw przeczytała 3 grube tomy innej serii.
Autorka słynie z tego, że jej publikacje nie należą do najcieńszych, ale za to są ciekawe.
Czy mnie także wciągnęła w swój tajemniczy świat?

Florystka jest to trzecia część z serii, w której bohaterem jest psycholog śledczy Hubert Meyer. Niepierwszy raz zdarzyło mi się zaczynać serię od końca, ale cóż jak już kupiłam to przeczytam.
Nie ma zbyt wiele powiązań z poprzednimi, więc bez problemu można ją przeczytać bez pierwszych części.

Zaczyna się tak jak można przeczytać na okładce. Po nieprzyjemnych przejściach z poprzedniej sprawy Hubert zaszywa się w domku po rodzicach, w lesie i ma zamiar już nigdy się nie pokazywać światu ;) Jego przyjaciel prosi go o pomoc w odnalezieniu zaginionej dziewczynki. Najpierw nie jest zbyt chętny, ale po czasie godzi się i jedzie do Białegostoku by pomóc w rozwiązaniu zagadki.
Zaczyna się śledztwo, przesłuchania świadków, badanie okoliczności i tak dalej.
Na początku myślałam, że dziewczynkę uda się odnaleźć, ale już praktycznie na początku okazuje się, że ją odnajdują, ale martwą. Bardzo się zdziwiłam, ale to dlatego, że opis z okładki czytałam dużo później ;)

Nie będę tutaj pisała dokładnie krok po kroku co się działo, ale powiem Wam, że książka jest napisana w bardzo ciekawy sposób. Nie przynudza, mimo, że strony przewraca się i przewraca, a one nic nie maleją w stronę końca ;)
W całość wplątana jest duża ilość osób, tzn. różne sytuacje są przedstawione z perspektywy każdego z bohaterów. Cały klimat jest dość tajemniczy, mroczny i taki spokojny.
Bardzo często czytałam ją wieczorem, może dlatego ? 
Długo ją męczyłam, ale nie dlatego, że była nudna, wręcz przeciwnie, ciekawiła mnie, jednak maczek jakim jest napisana (mam wydanie kieszonkowe) nie dodawał mi sił o 23 ;) 
Podczas czytania zadawałam sobie wiele pytań, jednak na wszystkie dostałam odpowiedź. Nic nie zostało niewyjaśnione. Autorka jest bardzo szczegółowa, dokładna i trzyma czytelnika cały czas w niepewności. Kiedy już myślałam, że wiem kto popełnił morderstwa, za chwilę okazywało się, że jednak się mylę, później znowu wracałam do tej osoby, a znów za chwile zmieniałam zdanie. Praktycznie do ostatnich 30-40 stron nie byłam pewna kim jest morderca.
To mi się podobało, nie była przewidująca. Ciekawa i inna niż te, które czytałam do tej pory.

W tej chwili zaczynam czytać coś lżejszego, ale zdecydowanie przeczytam coś jeszcze tej autorki. Może nawet niejedną, a kilka publikacji :)

Polecam, jeśli lubicie kryminały :)

Znacie Katarzynę Bondę?
Czytaliście Florystkę?